Elke dag weer komt ze even kijken….
Worldonline ruzie
Gisterenavond was het spannend! FC Twente speelde tegen InterMilaan, met onze eigen hoofdkabouter Wessly in de hoofdrol, vind overigens dat kabouterdoelpunten voor de helft tellen, maar ik heb dan ook geen verstand van voetbal. Zover ik heb vernomen was het een geweldige wedstrijd, met een klein schoonheidsfoutje dat speler Mariga van Inter door frustratie een kopstoot uitdeelde aan speler Janssen van FC Twente. Nou ja, daar is overeen te komen!
Wat meer de aandacht trok was de online-ruzie in het programma De Wereld Draait Door. Veel bekeken, en gisteren was het buitengewoon spannend. Een ordinaire ruzie tussen Jort Kelder en Breekijzer Storms, met op de achtergrond zijn volgespoten Botox vrouw Nina Brink, pardon Storms.
Gezien het misschien overmatige Botox gebruik, was een plaats aan de tafel niet aan de orde, want enige verontwaardiging of andere emoties zijn niet meer af te lezen van haar gezicht. Het enige waar ze nog toe in staat was, was het wegduwen van de microfoon. Toch schattig dat bullebak Storms het opneemt voor zijn creditcardvrouwtje.
Storms had kritiek op de huidige journalistiek, ze waren niet integer, slecht onderzoek en ze schrijven maar wat. Voornamelijk ging zijn ongebreidelde woordenstroom over Jort Kelder, tafelheer van de avond! Zijn grootste grif was dat zijn Ninatje ooit als SM-meisje was betiteld. Eerlijk gezegd, zal het met worst wezen wat er achter de slaapkamerdeur van mevrouw Storms gebeurd. Zoiets, als voor kennisgeving aangenomen! Bovendien was dat al even geleden dat dit smeuïge verhaal naar buiten kwam. Oninteressant!
Om de uitzending toch een beetje op te pimpen, had de redactie bedacht dat een robbertje mondeling vechten tussen Jort en Pieter een aardige afwisseling zou zijn. Niet wetende dat Storms ná afloop van dit circus Jort nog een flinke klap zou verkopen. En Nina zou nog geroepen hebben, dat Jort een rat is. Vraag die rijst: doet Jort kelder aangifte? De zaak Eric Smit loopt op zijn einde, en is Jort Kelder nu het volgende object voor vervolging?
Onsmakelijk was ook het verwijt, dat Jort maatpakken droeg van drieduizend euro en zich verplaatste in een Maseratie, volgens Storms kon een belegen journalist dat nooit verdienen en werd deze vakgroep uitgemaakt voor armoedzaaiers. Dus, hebben journalisten en Storms het ambacht journalistiek blijkbaar niet goed uitgevoerd. Nu begrijp ik ook dat hij met Nina is getrouwd. Laten we eerlijk zijn, zijn journalistieke kwaliteiten waren bepaald ook niet van hoog niveau. En wat let hem…Nina’s creditkaart kan hem niet beletten, zijn frustraties over maatpakken en dure bolides te verwezenlijken. Of houdt Nina de hand op de knip?
Het was een spannend avondje, FCTwente gelijk gespeeld, super!Een de goedbedoelde discussie over goede en slechte journalistiek ging de mist in. Maar was uiterst vermakelijk, Storms de Golddigger, Nina het zielige botoxmeisje en Jort die zich weer goed had voorbereid.
Natuurlijk komt er weer kritiek betreffende Matthijs, die had moeten ingrijpen. Welnee, lekker laten doen die twee, het was onsmakelijke televisie en daar kijken we toch graag naar.
Gute Nacht Freunde, es ist Zeit f”r mich zu gehen,het knetterde en dat was een mooie afsluiting van mijn avond.
© Maydana
De volgende generatie zoekt het maar uit!
In de afgelopen weken kreeg ik de nodige signalen vanuit verzorgingstehuizen, dat werkzaamheden die normaal zouden moeten zijn, worden gehinderd door bezuinigingsdrift.
Op zich geen wereldverhaal, want dat er driftig bezuinigd werd op onze oudjes is geen echt nieuws. Dat dit de nodige irritaties opwekt, moge duidelijk zijn. Babyboomers die hun ouders nog hebben en de zorg hebben overgedragen aan een verzorgingshuis, zijn over het algemeen zeer ontevreden. Nee, de verpleging treft in deze weinig schuld, het management heeft deze verzorgenden in een wurggreep, waarbij er steeds minder tijd overblijft zich met volle overgave te wijden aan de echte opdracht, de volledige en intense verzorging van de ouderen. Blijkbaar moeten zij meer tijd steken in allerlei onzinnige vergaderingen, het invullen van ellenlange lijsten met volstrekt onnuttige informatie. Tijdverspilling, want statistieken wegen niet op tegen een goede, maar vooral belangrijke taak, liefdevolle verzorging van hulpbehoevende ouderen.
Door deze druk van bovenaf, worden er fouten gemaakt die altijd ten nadele is van onze groep ouderen.Het is een uiterst zorgelijke ontwikkeling, ondanks alle goede bedoelingen van de verpleging.Gevangen in de wurggreep van het management en de bezuinigingsdrift vanuit het Haagse blijft voor de verpleging weinig meer over van hun roeping.Waardoor fouten ontstaan, die voor sommigen fatale gevolgen kunnen hebben. Diensten die worden overgedragen, schijnen tekort te schieten in overdrachtsinformatie.
Een zorgelijke ontwikkeling. Zoals het spreekwoord zegt; de ene hand weet niet wat de andere doet.En dat kan in de praktijk zeer kwalijke gevolgen hebben.
Nu heb ik mijn oor eens te luister gelegd bij de generatie dertigers- en veertigers met de vraag; hoe zij denken over onze verzorgingsstaat en de uitvoering hiervan.
Een schrikbarend resultaat moet ik u zeggen. Het zal ze letterlijk en figuurlijk een zorg zijn.Niet hun probleem. Bovendien zijn ze niet bereid meer te betalen voor de verzorging van de huidige groep ouderen. Geen denken aan. Bovendien vinden zij het niet hun taak hier enige aandacht aan te besteden. Mijn vraag hoe zij zich de toekomst als senior voorstellen, werd abrupt van tafel geveegd. Wie dan leeft, wie dan zorgt. Een bittere conclusie!
Nog veel erger is het als men bedenkt dat de babyboomers over aan aantal jaren misschien ook zorg nodig zal zijn, en de wetenschap dat hun kinderen niet bereid zijn geweest extra te betalen, om dit te garanderen.
Over affiniteit van de jongere generatie ten aanzien van hun ouders is weinig meer over. Met andere woorden; ze zoeken het maar uit!
© Maydana
Veldwachters
Afgelopen week was het dan zo ver. Ik werd zomaar in een fuik gedirigeerd door een afdeling veldwachters, die ons land rijk is. Bij het zien van zoveel blauw, werd mijn dag op deze vroege morgen bepaald niet zonnig. Jeetje, was dat nou nodig om mij uit mijn sluimerstand te halen met allerlei vragen? Ik roep nooit dat ik niets te verbergen heb, want dat vind ik de meest stomme uitspraak die je maar kunt bedenken. Ieder mens heeft zo zijn geheimen! Alleen als je criminele activiteiten hebt ontwikkeld en je beweegt in de gangen tussen donker en licht, wordt zo één fuik natuurlijk een ander verhaal.
Maar in mijn diepste geheimen zijn deze mannen niet geïnteresseerd, want ik behoor niet tot de criminele scène. Wel toonde hij interesse voor mijn persoonlijke papieren. Mijn belgedrag in de auto, het broodtrommeltje op de stoel en flesje water! Uiteraard waren mijn papieren een interessant geval, met zoveel moeilijke onhollandse namen, was een extra controle op zijn plaats.
Na deze procedure te hebben doorlopen en voor akkoord bevonden, boog oom agent zich in mijn openstaande raam en vroeg; “Jonge dame, waarom hebben we geen autogordel om? “. Ondanks mijn nog steeds aanwezige sluimerstand, was mijn antwoord: “ We? Waarom u hem niet om heeft lijkt me duidelijk, nogal moeilijk in deze positie. Waarom ik hem niet om heb zal ik u vertellen. Ik weiger!
Met enige verbijstering keek oom agent mij aan. “ U weigert?”. U weet dat u dat een boete oplevert. “Ja, dat weet ik”, antwoordde ik nogal arrogant. Dat calculeer ik in, ik heb daar een potje voor waar ik iedere maand een bedrag doneer ten gunste van mezelf en voor overijverige veldwachters die mij willen bekeuren voor het niet dragen van een autogordel.
“Zo, zo”, zei de goedgemutste veldwachter, zou u mij dan willen vertellen waarom u zich niet aan de regels houdt?
Dat wil ik met alle plezier! Ten eerste voel ik een vorm van benauwdheid als ik dat klemmende stuk touw om me heen voel, het belemmert mij in mijn bewegingen en het allerergste vind ik nog, dat Den Haag mij dit opdringt, alsof ik mijn eigen verantwoordelijkheden niet zou kennen. Bovendien heb ik jaren geleden een zwaar auto-ongeval gehad, een frontale dikke kus met een boom die in de weg stond. Dank zij het niet dragen van mijn gordels, zit ik hier nu met u te praten, en waarom ik geen gordels draag! Een van uw collega zei destijds, u mag van geluk spreken dat u geen gordels om had, dan was het leed niet te overzien geweest. Ik zal u de details besparen.
Bovendien heb ik ooit eens een politieman geïnterviewd, en ook daarbij kwam de kwestie ‘gordel ‘ aan de orde. Hij had daar een duidelijke mening over en vertelde mij, dat hij nooit een bekeuring uitschreef voor het niet dragen van gordels. Waarom? Omdat hij vond dat dit je eigen verantwoording was, en derhalve tegen de opgelegde dwang van het dragen van gordels was.
Dus voor mij redenen genoeg, dat ding gewoon dat ding te laten en me niet te houden aan de dwang die ons allen wordt opgelegd. Vandaar mijn “potje’ voor dit soort van calamiteiten.
Met enige verbijstering keek de veldwachter mij aan en ik zag een innerlijke strijd, denkend wat moet ik met dat eigenwijze mens.
Uiteindelijk resulteerde dit toch in een prent van negentig euro. Ik blijf volhouden, ik weiger!
© Maydana augustus 2010
Maydana Blog 